Türkçe Bilmeyen Kürt Çocuğunun Okula Başlamasının Zorlukları

"Ana dilde eğitim, çocuğun bilişsel, sosyal ve duygusal gelişimini destekler."

Türkçe bilmeyen bir Kürt çocuğunun okula başlaması, hem öğrenci hem de aile için zor bir süreçtir. Bu durum an dilinde eğitim görmeyen bütün çocuklar için geçerli bir durumdur.

1971 yıllında hiç Türkçe bilmiyen bir çocuk olarak ilkokula başladım.Okulda hiçbir şekilde Kürtçe konuşamazdık,konuşmamız yasaktı.Bilmediğimiz bir dilde eğitim görüyorduk.Bize göre anlamsız anlamsız şeyler anlatılıyordu.Biz sadece öğretmene bakıyor anlatıklarına anlam vermeye çalışıyorduk.Anlatılanları anlamadığımız için sorulan sorulara cevap vermediğimiz için yediğimiz dayağın haddi hesabı yoktu.İşin ilginç yanı İlkokul birinci sınıf öğretmenimizde komşumuzun oğlu bir Kürt çocuğuydu.Ama Türkçe öğrenmemiz için bize yoğun bir baskı yapıyor bolca dövüyordu.Tuvalete gitmek için Türkçe nasıl izin istendiğini bilmediğimiz için altımıza kaçırdığımız çok oluyordu.

Türkçeyi anlayamadığımız ve konuşamadığımız için dersleri takip etmekte, arkadaşlarımızla iletişim kurmakta ve okulda başarılı olmakta zorluk yaşıyorduk.Okulda kendimi izole hissediyorduk.Bu yüzden okula gitmek istemiyorduk.Hergün bir bahane bulup okuldan kaçmanın yolunu arıyorduk.

Türkçe bilmediğimiz için  , dersleri takip edemediğimiz  için öğretmenin söylediklerini anlama ve sorulara cevap verme konusunda zorluk yaşıyorduk. Bu durum, akademik başarımızın düşüşüne  neden oluyordu.Hatta diyebilirimki başarı diye bir şey yoktu.Anlamsız anlamsız ödevler veriliyor,fişleri yazmamız isteniyordu.Ne yazdığımıZI bilmeden defterimize bir şeyler karalamaya çalışıyorduk.Ödevimizi yapamadığım günlerde dayak yiyiyor,gittikçe okuldan uzaklaşıyorduk.

Eğitim bilimi diyorki;Türkçe bilmeyen bir öğrenci, arkadaşlarıyla iletişim kurmakta zorluk yaşayabilir. Bu durum, öğrencinin sosyalleşmesini ve okulda mutlu olmasını engelleyebilir.Evet doğrudur biz bunu yaşadık.Sınıfımızda kim var bilmiyorduk.Çünkü birbirimizle Türkçe konuşmak zorundaydık ve biz Türkçe bilmiyorduk.Bu yüzden sadece bir birimize bakıyorduk.Öğretmen konuştuğunda Türkçe bilen arkadaşımız gülüyorsa bizde gülüyorduk. Bazen gülmememiz gerektiği yerde gülüyorduk. Bu yüzden öğretmenden azar işitiyorduk.

Tam bir geri zekalı muamelesi görüyordum ve kendimi aptal hisediyordum. Okulu bir düşman gibi görüyorduk.Bu yüzden okulun tatil olduğu günlerde okulun camlarını kırıyorduk.Hatta birgün bir arkadaşımla beraber sınıfımızın camını kırıp sınıfa girdik ve kitap dolabındaki kitapların bir kısmını yırttık.Çünkü o kitaplar okumamız için bize veriliyordu,okuyamayınca dayak yiyorduk.Bu yüzden o kitapların yok olması gerektiğini düşünmüştük.

Birçoğumuz ilkokul birinci sınıfı Türkçe öğrenmeden ve hiçbir matematik işlemi yapmayı bilmeden geçirdik.Bazı arkadaşlarımız sınıfta kaldı.Aslında benimde  sınıfta kalmam gerekiyordu. Ancak öğretmenim komşumuzun oğlu olduğu için ayıp olmasın diye sınıfımı geçmiştim.

İlkokul ikinci sınıfada Türkçe bilmeden başladım.Öğretmenim değişmişti.Öğretmenim idealist bir kadın öğretmendi.O da bir Kürt kızıydı.Siverekliydi ve yeni öğretmen olmuştu.Bizimle çok ilgileniyordu. Hem yavaş yavaş Türkçeyi öğrenmeye başladım hemde basit matematik işlemleri yapabiliyordum.İlk defa sınıfta tahtaya çıkarıldım ve basit bir matematik işlemini öğretmenimin desteğiyle tahtada yaptım.Bu durum beni oldukça motive etmişti.

Hayat Bilgisi kitabında evde kullandığımız araç gereç,yediğimiz şeylerin resimleri vardı. İlaç,Kaşık,Domates,salatalık vb.gibi.Öğretmenimiz resimde gördüğümüz şeyin adını Türkçe söylememizi istiyordu.Çoğumuz Türkçe adlarını bilmediğimiz için  Kürtçe adlarını söylüyorduk.Bu durum bazı arkadaşlara lakap takılmasına neden olmuştu.

Bu şekilde ilkokul dördüncü sınıfa kadar devam ettim.Dördüncü sınıfta artık Türkçeyi konuşabiliyor ve söylenenleri anlayabiliyordum.Yani üç yıl benim için bir zaman kaybı olmuştu.Oysa Türkçe bilen arkadaşlarımız birinci sınıfın ikinci döneminde bizim dördüncü sınıfta yaptıklarımızı yapıyorlardı.

21.yüzyılda bu durum hala devam etmektedir.Ana dili Türkçe olmayan ve Türkçe bilmeyen çocuklar hala bu zorlukları yaşamaya devam etmektedirler.

Eğitim Bilimciler,Çocuk anadilinde ilkokulda eğitim görse, akademik başarılarının genel olarak daha iyi olacağını söylüyorlar. Bunun nedeni, ana dil, çocuğun düşünce ve duygularını ifade etmesini sağlayan doğal bir araçtır. Çocuk, anadilinde rahat ve özgür bir şekilde iletişim kurabildiğinde, öğrenme sürecine daha fazla odaklanabilir ve daha iyi bir şekilde öğrenebilir.

Anadilde eğitim, çocukların aşağıdaki alanlarda daha başarılı olmalarını sağlayabilir:

Anadilinde eğitim gören çocuklar, okuma ve yazma becerilerini daha kolay öğrenirler. Bu, kelime dağarcığını genişletme, fikirlerini ifade etme ve akademik konuları anlayabilme gibi becerileri geliştirmelerine yardımcı olur.

Anadilinde eğitim gören çocuklar, matematik kavramlarını daha kolay anlayabilirler. Bu, matematiksel problemleri çözme ve matematiksel ilişkileri görme gibi becerileri geliştirmelerine yardımcı olur.

Anadilinde eğitim gören çocuklar, diğer akademik konuları da daha kolay öğrenebilirler. Bu, bilim, tarih ve sosyal bilgiler gibi konuları anlamalarına yardımcı olur.

Anadilde eğitim, çocukların bilişsel, sosyal ve duygusal gelişimlerine de olumlu katkılar sağlayabilir. Anadili iyi gelişmiş olan çocuklar, daha özgüvenli ve bağımsız olurlar. Ayrıca, başkalarıyla daha iyi iletişim kurabilir ve sosyal ilişkiler kurabilirler.

Elbette, anadilde eğitim, çocukların akademik başarılarını garanti etmez. Ancak, çocukların öğrenme sürecini daha kolay ve daha etkili hale getirmeye yardımcı olur.

Aşağıda, anadilde eğitim alan çocukların akademik başarılarına ilişkin bazı araştırma bulguları yer almaktadır:

Bir araştırmaya göre, anadili İngilizce olmayan çocuklar, ana dillerinde eğitim gördüklerinde, anadillerinde eğitim görmeyenlere göre akademik başarılarında daha fazla gelişme gösteriyorlar.

Bir başka araştırmaya göre, anadili farklı olan çocuklar, ana dillerinde eğitim gördüklerinde, akranlarına göre daha yüksek okuma ve yazma becerilerine sahip oluyorlar.

Bir üçüncü araştırmaya göre, anadili farklı olan çocuklar, ana dillerinde eğitim gördüklerinde, matematik becerilerinde daha fazla gelişme gösteriyorlar.

Bu bulgular, anadilde eğitiminin çocukların akademik başarıları üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu göstermektedir.